Kijk, dit zijn een paar palmen-niets-aan-de-hand. Voor wie niet tegen dode varkens kan, geniet van het uitzicht en sla deze blog verder over.Ik zag een jongen op een stoeprand zitten, met naast zich een linnen tasje van waaruit een varkenskop me aanstaarde.
Langs de weg stonden verschillende eetstalletjes waar je broodjes warm vlees kon krijgen. In een soort etalagekastje lag het warme vlees in de vorm van een dood, bruin varken, dat leeg in de verte staarde en waar al een paar plakjes vanaf waren gesneden. Zoiets had ik voorheen alleen nog maar in stripboeken gezien.
En later passeerde ik dit spit. Ik heb even goed gekeken, want ook zoiets was ik tot die tijd alleen in Asterix en Obelix tegengekomen.
Ik nam een foto, maar zelfs de camera hield ermee op.
Ik zal er verder niet te diep op ingaan, op de gescheurde huid, de stok en hoe...
Ik zei toch: geniet van het uitzicht en lees niet verder?
Morgen zal ik dit niet meer doen.
Vandaag dus wel.
Omdat ik eigenlijk vind dat als ik hier niet tegen kan, ik ook geen vlees zou moeten eten. Omdat dit het beste vlees is.
En omdat de bioindustrie door onze lege straten en de hygiënisch verpakte vierkante stukjes vlees, misschien minder schokkend lijkt, maar veel schokkender is. Dus ik kan het niet máken om vlees te eten en hier niet naar te kunnen kijken.
Dat is het gekke en ik ben er nog niet uit: vlees eten, leven, kun je het eigenlijk wel maken?
4 opmerkingen:
dat varken wil ik niet meer op mijn bord hoor,beeuuuhh!!!
Keizig,lik ofda ze zegn in t'west-vlaams!
Héé Bertje!
Daar had ik ook wat moeite mee, Anoniem. Maar ja, nu is het zo lang geleden. Zucht.
Een reactie posten