Maar onvermijdelijk komt er een moment, als je de zoveelste uitspraak van Fidel of Che ziet, na acht borden langs de weg met leuzen voor de revolutie, of na een serie borden met plaatjes van helden die vielen voor de revolutie, of als Bush weer eens belachelijk wordt gemaakt (ik bedoel: moet dat zó?),
of als de bus wéér stopt bij een bord met een of andere leus voor de revolutie en de gids vraagt: willen jullie hier nog een foto van maken?
dat je denkt: jaha,
nu weten we het wel.
En dat gold zeker voor het moment dat we een sigarenfabriek bezochten. Op een deur was een met de hand geschreven stuk karton bevestigt met een tekst. Wat er precies stond, weet ik niet, maar ik weet wel dat de tekst tegen Bush was gericht. En ook dat dit waarschijnlijk door een werknemer geschreven was. Een werknemer die zijn best deed. Elders in de fabriek hingen de regels waaraan een 'ideale werknemer' moest voldoen. Zo moest hij of zij de 'juiste leer' aanhangen. En ook moest hij zijn kinderen volgens die leer opvoeden.
Dan denk je niet eens meer jahaa.
Dan denk je: ai.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten