Nu moet ik de tere zieltjes waarschuwen: lees en kijk niet verder (en doe dat morgen ook maar niet). Of zet je tanden op elkaar. (Dat moest ik zelf een beetje doen. Maar ja, het hoort er allemaal bij.)Want die leuke varkens die je tegenkomt, soms klein en schattig zoals hierboven, lopen daar natuurlijk niet voor de gezelligheid. Cubanen moeten eten en op straat is daar veel meer van te zien dan bij ons, met onze anonieme vierkante varkenslapjes. Hier kom je het varken in alle stadia tegen. Zo hoorden we een varken gillen en zagen we twee mannen lopen die een spartelend varken meedroegen. Een tijdje later passeerden een van die mannen op de fiets, met op de bagagedrager het dode beest.
Verder zie je op straat ramen met aan flarden gesneden varkensstukken, zoals hier.
En in deze - overigens ongekoelde - vrachtwagen lagen ze onthoofd op een stapel. Ik hoor nog altijd de doffe plof waarmee er een beest in een plastic kist werd gegooid om af te leveren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten