We ontmoetten één man waarbij het even leek of hij alleen een gezellig praatje wilde maken. Waar kwamen wij vandaan? Holland. Práchtig land. België vond hij ook mooi. En Frankrijk natuurlijk. Maar Holland was favoriet. Nét Zwitserland.
Inderdaad, zeiden wij. Hoewel, als je goed kijkt...
Ik leek op zijn vriendin, kijk maar, precies dezelfde kleur haar. En ik heette hetzelfde als zijn nicht. Wat een toeval nou toch.
En toen ging zijn hand weer naar zijn broekzak.
'You like Che?'
Yes, very much.
(Nog even een foto dan maar?)
Nou goed, niet elk oogcontact is een potentiële transactie. Soms komt het niet zover. Zo liep ik langs een jongetje. Hij keek somber voor zich uit, maar toen hij mij eenmaal in het oog kreeg, verscheen er een brede grijns op zijn gezicht. Daarna verzonk hij weer in gedachten.
Nu moest er iets gebeuren, dat wist hij ook wel. Maar wat ook alweer? Hij was nog jong, had geen muntjes op zak, had geen sigaren in de aanbieding en kende nog geen restaurants.
Maar je zag hem denken.
Ik schat nog een jaar of twee.
Nu liep hij door en diep in gedachten sloeg hij de hoek om.
2 opmerkingen:
hey flopke, Ik vond het leuk om je vrijdag te ontmoeten in 'oude dingo's' Dans je al Cubaans?
groet
grijze krullen
henkkte@hotmail.com
PS
jij hebt al e blog....(ik nog lang niet)
Ha die Grijze krullen, je hebt mijn naam onthouden! Was inderdaad gezellig en we kregen niet eens ruzie.
Ik dans geen Salsa, zing niet en spreek ook geen Spaans. Maar ik blog er tenminste wel over.
Tot een volgende keer in Babo!
Een reactie posten